wszelkiego rodzaju

См. также в других словарях:

• zbrojenie — n I 1. rzecz. od I zbroić Zbrojenie armii. Zbrojenie żużlobetonu, szkła. 2. lm D. zbrojenieeń tylko w lm «wytwarzanie i gromadzenie wszelkiego rodzaju broni i sprzętu wojennego» Zbrojenia wojenne. Polityka, wyścig zbrojeń. Redukcja, ograniczenie… …   Słownik języka polskiego

• punkt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. punktkcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co jest widoczne lub wyczuwalne jako plamka, kropka, niewielki znak, drobna wypukłość lub wklęsłość itp.; także: ślad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Szymon Starowolski — (15851 16502) (Simon Starowolski, Simonis Starovolsci) was a writer, scholar, and historian in the Polish Lithuanian Commonwealth. He was born and died near Kraków. Through not among the most famous of the Polish writers of his era, he is… …   Wikipedia

• architektura — ż IV, CMs. architekturaurze, blm 1. «sztuka kształtowania przestrzeni, wyrażająca się w projektowaniu, wznoszeniu i artystycznym kształtowaniu wszelkiego rodzaju budowli» Architektura gotycka, renesansowa. Architektura sakralna, świecka.… …   Słownik języka polskiego

• bilans — m IV, D. u, Ms. bilanssie; lm M. e ( y) 1. ekon. księg. «zestawienie sprawozdawcze, obrazujące stan majątkowy jednostki gospodarczej za pewien okres; zestawienie przychodów i rozchodów dóbr materialnych lub innych wartości za dany okres» ∆ Bilans …   Słownik języka polskiego

• broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… …   Słownik języka polskiego

• demontaż — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «rozkładanie (częściowe lub całkowite) wszelkiego rodzaju urządzeń, maszyn, mechanizmów itp. na zespoły lub części» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• dłuto — n III, Ms. dłucie; lm D. dłut «narzędzie stalowe w kształcie sztabki zakończonej z jednej strony ostrzem a z drugiej uchwytem trzymanym bezpośrednio ręką, używane do ręcznego przecinania, wykonywania wszelkiego rodzaju zagłębień i otworów (w… …   Słownik języka polskiego

• gildia — ż I, DCMs. gildiadii; lm D. gildiadii (gildiadyj) 1. «w średniowiecznej Europie: wszelkiego rodzaju stowarzyszenie o charakterze zarówno religijnym jak i politycznym bądź społecznym, najbardziej rozpowszechnione stowarzyszenie kupców chroniące… …   Słownik języka polskiego

• jechać — ndk, jadę, jedziesz, jedź, jechał 1. «przenosić się z miejsca na miejsce za pomocą środków lokomocji, odpowiedniego sprzętu sportowego lub na grzbiecie zwierzęcia; odbywać podróż, udawać się w jakimś kierunku» Jechać pociągiem, samochodem,… …   Słownik języka polskiego

• mechanika — ż III, CMs. mechanikaice, blm 1. «dział fizyki zajmujący się badaniem ruchów ciał i stanów ich równowagi» ∆ Mechanika stosowana «dział nauk stosowanych obejmujący zastosowania mechaniki teoretycznej, badań doświadczalnych i modelowych do… …   Słownik języka polskiego